Ik ben van 1967 en val onder de zogenaamde generatie X. Een deel van mijn generatie heeft nu op de werkvloer een leidinggevende functie.

En, er wordt wat over ons generatie X’ers, geklaagd door degenen aan wie wij leidinggeven, de millennials (of generatie Y). Helaas, vaak terecht ook. Ik ontmoet deze millennials op ‘onze’ post-hbo-AA-opleiding en bij klanten.
Wil je wat klachten horen? Een willekeurige greep:

• “Ik mag niks, niet eens bellen om ontbrekende stukken op te vragen.”
• “Wij mogen niet thuiswerken, zelfs nu zien ze me nog liever op kantoor verschijnen.”
• “Ik word nauwelijks begeleid; het hoofdkantoor heeft allerlei online-cursussen ontwikkeld, maar die mag ik niet volgen van mijn vestigingsdirecteur omdat dat teveel tijd kost.”
• “Ik moet alles uitprinten voor mijn leidinggevende; hij staat zelf helemaal niet open voor nieuwe ontwikkelingen.”
• “Er wordt tegen me geschreeuwd als ik het niet goed doe.”

Ik wil zeker niet beweren dat elke generatie X’er zo leidinggeeft. Er zijn genoeg voorbeelden van millennials die happy zijn met hun leidinggevenden. Wat doen die dan anders? Daar kom ik zo op.

Laten we eens kijken naar generatie X en Y. Die komen elkaar thuis ook tegen. X als ouder van Y. Thuis hebben we onze kinderen waarschijnlijk opgevoed (of zijn ze nog aan het opvoeden) met veel kwalitatieve aandacht. We stimuleren onze kinderen om zichzelf te zijn. We gaan in gesprek bij meningsverschillen en willen ze laten ontdekken wat ze leuk vinden en goed kunnen. En heel praktisch … we vragen wellicht hun hulp bij digitale ontwikkelingen die zij net even wat sneller oppikken dan wij.

Totdat ze op de werkvloer komen. Dan gaan ‘wij’ (lees: leidinggevenden) deze kinderen (lees: medewerkers die ongeveer net zo oud zijn als jouw kinderen) ineens heel anders aansturen.
Dan doen we het vanuit onze hiërarchische positie: we gaan nauwelijks in gesprek en adopteren digitale ontwikkelingen langzaam. En we vragen geen hulp aan die snelle millennial.

Dat kunnen we beter. We hoeven alleen maar de stijl van leidinggeven van thuis mee te nemen naar de werkvloer. Dus coachen, verantwoordelijkheid geven én directe feedback.

Kortom terug naar wat je als leidinggevende kunt doen:

• Geef de millennials voldoende uitdaging en verantwoordelijkheid en accepteer dat het zo nu en dan ‘fout’ gaat; van fouten wordt geleerd.
• Stippel met hen een duidelijk carrièrepad uit met doelstellingen en mijlpalen.
• Ga tussendoor open met ze in gesprek in de vorm van coaching en geef directe feedback.
• Wees flexibel in de manier waarop, waar en wanneer het werk wordt gedaan.

Samenvattend: millennials op de werkvloer zijn vaak creatief en authentiek. Het zijn multitaskers die flexibel en gelijkwaardig in een open, informele sfeer willen samenwerken.
Faciliteer dat!

Ik hoor de bezwaren al: “Ja maar als accountant staat er wel mijn handtekening onder; het moet wel voldoen aan ons handboek en de wet- en regelgeving”. Dat ben ik helemaal met je eens. Daar is de begeleiding nou juist op gericht. Leer generatie Y het vak door directe feedback en begeleiding en durf dan los te laten, zodat jij later met een gerust hart die handtekening kunt zetten.

En geef ze meteen verantwoordelijkheid op gebieden waar zij meer van weten dan jij. Voorbeelden: een online-themasessie over de NOW voor klanten laten organiseren. Een data-analyse laten doen. Een project voor software-implementatie begeleiden.

Beter nog: in plaats van dat ik de voorbeelden bedenk, vraag eens aan hen wat ze graag zouden oppakken binnen het kantoor. Ik weet zeker dat je verrast wordt. En aangenaam verrast.

Tonny Dirkx